Αναρτήσεις
Πρωί και πυροβολισμός
μπούτια καυτά να τα βλέπεις να ιδρώνουν
και οι στάλες οι αρμυρές να κυλούν στις αγκύλες του αχιλλείου
βήμα βήμα παρέλαση του μονοκύτταρου στρατού
ταπ ταπ αρβύλα πλακόστρωτο βροχή
πέρσι τέτοιον καιρό
ημερήσια διάταξη πολέμου
οι μάχες του τετάρτου
καταφύγιο απ'τη νύχτα δεν υπάρχει
παρά το σκάμμα εκείνο το κωλοτρυπίσιο στην ακτή
αίμα κι άμμος έτσι ακριβώς τα'χουμε ξαναπεί
το μόνο αδιάβρωτο αιωνίως
είναι η ρημάδα η ψυχή
κακώς κείμενη πεθύμια αρπαγμένη σαν καβούρι απ'τους ιστούς
τ'αυτονόητα τρίχες ραγάδες και δέρμα καταρρέον
το ηλιόκαμα έχει τη λάμψη που με τύφλωνε
τότε στο σπίτι του ελαφιού
τα χρόνια μου που πέρασα όρθιος στο αίμα
ένα σακάτεμα ύπουλο και βραδύ
τα χρόνια που τα μάτια μου τα τυφλοποντικού
δακρύζουν άγρυπνα εμπρός στην οθόνη του υπερήχου
εφημερία κι αρετή. Υπέγραψα, γι'αυτό.
Όσα σκούπισε η ξαφνική φουσκονεριά
κι όσα αποκαλύφτηκαν τρομερά σαν ξαναμάζεψε η θάλασσα τη φούστα
φέρ'τα, τα θέλω πίσω.
