© 2008 - 2017


-

Archiv

Blogger news

Blogger templates

 

+

Umblättern

Kategorien

 

Model 10

There's a new land in the mirror
there's a new Torah in the pages
that's something I never heard before
that's something I now only get to see

oh wait,
it's me and mine
oh wait,
it's me and mine.

Το Γουδί

Ναι η ταλάντωση του βλεφάρου σε κάθε πετάρισμα μασάει τη συνέχεια της παρακολούθησης καθώς τη μολύνει με κλωστές άπειρης βαρύτητας. Και η ταλάντωση του βλεφάρου σε κάθε πετάρισμα λιπαίνει τον κερατοειδή. Αυτά κάνουν τις παραστάσεις και τα πράγματα να κυλάνε μπροστά απ'τα μάτια ακαριαία και σπασμωδικά ακριβώς τόσο ώστε το βράδυ να σε βρίσκει με πονοκέφαλο κι εξαντλημένο, κι όσο πιο πολλά κι όσο πιο γρήγορα κυλάνε αστράφτουν περισσότερο και τόσο το βράδυ σε βρίσκει με πονοκέφαλο κι εξαντλημένο με το λαιμό ξερό να μην ξέρεις τι να πεις. Μέσα στο κεφάλι τα κομμάτια ενδοεπικοινωνούν διακριτικά, κανένα δε μένει ανενημέρωτο για το φορτίο της ημέρας. Η θεία μπροστά στο πέτασμα μ'ενημερώνει τώρα πώς αυτά που με πληροφορούν τα αισθητήρια όργανά μου είναι αλλιώτικα και μου κατηγορεί την υψηλή ενδοεπικοινωνία. Ένας θεατρίνος συνάδελφος τη σιγοντάρει, απορώντας σε λογική βάση και παράλογο υπόβαθρο επί των ισχυρισμών της θείας, η θεία απαντά επαινώντας την έκτακτη ερώτηση. Εκχωρώ μια ανοχή σ'αυτήν και στον αφανή ήρωα του δράματος, σε λίγο έτσι κι αλλιώς θα μ'έχει πάρει ο ύπνος στην καρέκλα με το σαγόνι κολλημένο στο στήθος. Παραπέρα μερικές γυναίκες πίνουν το αίμα εθελοντών για να σώσουν το περιεχόμενό τους και όχι το σαρκίο όπως διδάσκει ο ένας και ο άλλος απεσταλμένος του εκάστοτε θεού. Τελικά η δηλητηρίαση δεν αργεί να φτάσει και το πάτωμα γίνεται Βατερλώ από ξεχειλωμένες σακούλες με διαφανή υποκίτρινα ή κόκκινα υπολείμματα. Αυτά όλα θα τ'αφήσουμε πίσω μας όπως τα φανάρια που κροταλλίζουν με την πρώτη αναλαμπή το τρέμουλο του νεύρου ο ρόγχος των μηχανών το αίμα ΤΟ ΑΙΜΑ που κολλάει όπου βρεθεί και απ'την άλλη  ΤΟ ΛΑΔΙ που δε σταματάει ποτέ εξόν άμα το κάψεις. Θ'ανοίξω το στόμα και θα στουμπώσω μέσα ό,τι σκουπιδαριό μαζεύτηκε σε κάθε γωνία επί της οδού Σινώπης κι όλα θα πάνε κάτω με ένα υπέροχο ζεστό ρόφημα μια νύχτα πριν το νόμιμο ύπνο στο κρεβάτι με το σαγόνι ακουμπισμένο στο μαξιλαράκι. Ναι λοιπόν η ταλάντωση του βλεφάρου σε κάθε πετάρισμα παρεμβάλλεται στην πλήρη αντίληψη της πραγματωμένης αλήθειας, μα τι σημασία έχει αφού το βράδυ σε βρίσκει πάλι κοιμισμένο

ε παλιόπουστα;

Memorial 6

First went the mother, then went the daughter
the rhythm was by no means fair but what is
20 years exchanged for a couple of months

they reside under the belly of the village
between the steep hills, the heavy clouds
surrounded by tall trees and buildings

when you breathe you breathe thick there
however all is thinner, less visible, silent, cold
embraced by the neighborhoods and progress

the roar of the moving atmosphere from my window
the seething in my chest, the dust under the seat
they call every expedition product of formality

stuffed in their Sunday clothes on Saturday
they'll all mourn over the parfumed pentanediamine of their dearest
days are falling back to their small

early night late morning early night late morning
early night late morning early night late morning
early night late morning early night late morning

they are far from gone they are diminished to our initial dust
from moving mass to moving mass to moving mass to stillness
quiet please
I'm listening to the roar of the moving atmosphere from my window
the seething in my chest, the dust under every piece 
the million faces of bad violence.