© 2008 - 2017


-

Archiv

Blogger news

Blogger templates

 

+

Umblättern

Kategorien

 

και κεκιρσωμένας έχων τας πέριξ φλέβας

Γενική χειρουργική για το σωσμό του κόσμου οι ώμοι περσινοί οκλαδόν μετέωρη στη χέστρα πίσω απ'τα ΤΕΠ κοιτάς μην κατουρήσεις τον ποδόγυρο της ρόμπας το δάχτυλο σε πονάει απ'το κωλοδαχτύλωμα οι γύφτοι σε αναταραχή ένας κοιλαράς έφυγε μαινόμενος εμείς τι περιμένουμε τόσες ώρες η νοσοκόμα δε βρίσκει φλέβα ο καθετήρας δεν περνάει τη συμπληγάδα φέρε Τήμαν φέρε τζελ φέρε τον πούτσο βόλτα φλωπ θα πέσουν τα πήγματα στη σάκα από προχτές το γιατρείο δεν έχει ξεμποχίσει και η ωραία γκόμενα και ο ωραίος κόκκυγάς της σ'εκδικούνται έξω περιμένουν τριακόσιοι πικραμένοι ο επιμελητής κοιμάται στο δεύτερο και να σου πέσει το κωλί μα δε θα τον ξυπνήσεις τα πεύκα τα πευκάκια κρατάν την ορμή της νύχτας απ'τ'αυτιά κι όταν το άλλο μεσημέρι αναδυθείς θα είσαι τυμβωρύχος, τα λέω σωστά; Το μυστικό είναι κάτω το κεφάλι το στόμα σφαλιστό κέρμα το μάτι και θα βγεις στην άλλη όχθη κολυμπώντας μ'εκείνα και μ'αυτά η φιλανθρωπία πληρώνεται φτηνά σαν πίπα πρεζούς στο πόδι κι εκείνη η μέρα η Κυριακή σε σταυρώνει στην πλατεία του Δεντροποτάμου και οι γύφτοι σου σε βλέπουν χωρίς να σε θυμούνται αλλά εσύ τους έχεις ανοίξει στα δυο τα κωλομέρια μια νύχτα με φεγγάρι κι έκανες ρομαντζάδα από ραγάδα σε ραγάδα ό,τι φαινότανε σαφές τώρα είναι και δεν είναι στην ώρα την εννιά στην ώρα του σκισίματος τα μερομήνια των σκατών το λίγο και το πολύ σάπιο μουνί τα άχρηστα αρχίδια η χιλιοπρόσωπη αγέλαστη νυχτιάτικη μιζέρια που ξέρεις καλά πως θα σε βρει και θα σε εξαφανίσει κι εκεί που υπέφερες όλα σου τα χρόνια τα χρυσά εκεί θα σβήσεις ένα λεπτό πρωί στάγδην και προσοχή γάμμα νι πι και δέλτα χει μια μικρή κρεμαστή κοιλιά μια γραμμή ανάμεσα στα φρύδια κρύος ιδρώτας το παντελόνι πέφτει πράσινο φαρδύ βρακί του Οβελίξ στο μωσαϊκό μια λίμνη τέλος μέση και αρχή μια λίμνη ψωλή και παρθενιά κι εκείνη η μέρα η Κυριακή ρίχνει για το κεφάλι, κάτσε σκυφτή, ο κόσμος την έκανε κι έμεινες κατακάθι σαν επιληπτικό παιδί ένα τίποτα και κάτι παραπάνω ανάγαπη χωρίς γονείς χωρίς αδέρφια χωρίς άλλη ιστορία παρά αυτή που γράφεις σε κάθε βάρδιά σου οχτώ κι οχτώ ένα γαμήσι στα κλεφτά δεκάξι όρκοι αγάπης γελάς το ξέρω που γελάς και γλείφεις τα δάκρυά σου η θεία ανθρώπινη ηθική απαγορεύει να μετανιώσεις απ'την απελπισία και μετά είναι ισιάδι στο βάθος κακό συννεφομάζεμα και λόφοι βλοσυροί εμπρός εσύ δεν έχεις πίσω εμπρός κοίτα πόσες γαμωτρύπες σε περιμένουν με χαρά!

/

Τα πέρασα κι αυτά και είναι ξεχασμένα πεταμένα λεφτά εξήντα πέντε κιλά πεταμένα λεφτά το βαμβακερό κουβερτάκι το μαξιλάρι με το ελάφι γυρισμένο ανάποδα ξαπλώνω στο δεξί πλευρό για να μην πέφτει το συκώτι και μου ζορίζει την καρδιά το επίμονο σκηνικό της ήττας είμαι επικίνδυνος όταν είμαι μόνος η μελαγχολία δεν κάνει χωρίς μνήμη αναλώθηκα σ'αυτά που ήμουν και εξαφανίστηκα. Ήταν Μάιος έβρεχε χειμωνιάτικη βροχή η μικρή με όλη τη σχιζοφρένειά της έχυνε μου'πιανε τους αγκώνες την χαζόβριζα γελώντας κι έλεγε θέλω να μπω μες στο κεφάλι σου θέλω να θέλω να δε θυμάμαι τι άλλο έλεγε όμως χαιρόμουν που ήμουν τόσο κάποιος και τώρα τώρα δα έρχεται από τότε από εκεί η τρέλα αναλλοίωτη ανεβαίνει σα ρεύμα ξέρω ποιος είσαι ξέρω τι σκέφτεσαι ξέρω πού έχεις χαθεί έχεις χαθεί στο επίμονο σκηνικό της ήττας στα αχτένιστα μαλλιά στο ακίνητο κορμί στη μπλούζα με το βε στο σωρτς που το βρήκε η χλωρίνη και το ξέβαψε στην τσέπη η νύχτα στο μυαλό μια άπνοη αρκτική νύχτα πλημμύρα στην ομίχλη χωρίς ουρανό χωρίς χάραμα μια σκέτη νύχτα ένα κακέτυπο των κακών του Περσικού ένας κάποιος που χλωμιάζει στην όψη του θερμός ναι εγώ είμαι αυτός μήνες τώρα κάθε μέρα φέρνει τέλος και παίρνει αναβολή. Ποιος όρκος του Ιπποκράτη ποια ηθική ποιος ο σωσμός του κόσμου πληρώνομαι για να ξεπροβοδίζω το ίδιο κι εσύ και όλοι οι επίδοξοι χρηστοί.