© 2008 - 2017


-

Archiv

Blogger news

Blogger templates

 

+

Umblättern

Kategorien

 

NORMAND PROSPER

MO REPORTING
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΥΝΙ ΧΤΕΝΙΖΕΤΑΙ
200 ΚΟΡΩΝΕΣ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΤΟΥ ΜΑΛΑΚΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ
Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΔΙΝΕΙ

/


Parus major



/

-Θα πάρω τη σκέψη σου μαζί μου
ντύμα για να σου πω: αν πάω και γυρίσω αδειανός θα σε αναζητήσω πάλι
μισοψέμα, μισοϋπόσχεση, κι ο όρκος που έχω δώσει στο νησί 
ο μόνος που θα με πονέσει ν'αθετήσω.
Η γυναίκα που αναβόσβησε σαν πλάνο πολεμικό ανάσκελη στο δάσος
οι χίλιοι μικροί θάνατοι που πεθαίνει ο φίλος μου ο Μ. απ'τη δουλειά του
το δάσος της ήτανε κοντά του, κι εκείνη μόλις άφηνε πίσω την ακαμψία
-Θα σε σκέφτομαι και θα προσπαθώ να σε βοηθήσω με το δικό μου τρόπο
ντύμα για να μου πει: θα είμαι εδώ για σένα. Πάντα και στα κρυφά
η θλίψη του βραδιού είναι μια αναποδιά και ξέπλυμα του πεδίου. Βλέπω
καθαρά: δεν έχει σημασία. 
-Έχω να προσευχηθώ πολύ για τα δικά μου λάθη κι άλλου κανενός. Αυτή
ήταν η κυρία που είχε βαλθεί να ταξιδεύει από μέλλον σε μέλλον, απ'το
Φλένσμπουργκ στη Σαμοθράκη κι έπειτα στη Σητεία. Μαντεύω πως δε θα'πεφτε
στα γόνατα παρά μόνο για να δώσει αλλιώτικη μαρτυρία, πιο γερή. Μα πάλι
τι εξουσία να είχα πάνω στην προσευχή της; Ήμουν ως το λαιμό στα περασμένα.
Δε με είχε τόσο πολύ θελήσει, όσο θέλησα εγώ να την κυλήσω κάτω απ'τα σωθικά μου.
Όχι από φτώχεια, μα απ'τη συμπάθεια που κρατώ για τη βραχύβια αγωνία. 
-Σ'αγαπώ. Αυτή είσαι εσύ, τα μαργαριτάρια σου στ'αυτιά, μισόγυμνη στο
βραδύ, απόκοσμό σου σπίτι. Σε πιάνω απ'τα λαγόνια φτερά, κι από κάτω ψηλαφώ
πολύχρωμα κοράλλια στα νεφρά σου. Έξω γυρίζει τούμπα η παλίρροια, εδώ κανείς μας δε γερνά.
Αυτή είναι κι η αδικία.

/

das Meer hat Mutter umgebracht
schließlich dien ich's auch gut

eine Frage fragt er nur, beim Gebet
Seh ich die Watten wieder, Gott?

/

אוֹנָן

The sounds that lube your throat, love
S c h a n d e
S c h a d e n
v e r g i ß
v e r s c h w i n d e

the sounds that make me thirsty.

I lay clothed on the bed. Just slip out the offense. What are you going to do now, eh? What are you going to make of your parents' work? Where has the educated man been, where has he gone? I've been reduced to the sweat of my groins and this is all I know and all I tell. There are a million ways to come round, a million ways to fade too. I wear my hair as scarf to hide the bruise of pleasure. My hands are nude, they've touched you and never bore a trace of shame, they've been inside and out of your blood on purpose. 
Or should I say, how much redness there can be in a cunt? 

So thin, so easy, so cheap that it trickled all the way up to my elbow and stained my sleeve. I wouldn't give your sadness back for anything, but to discover a new way of leaving, a new way of abuse. This is what an educated motherless boy jerks off to, this is what I remember from you when I'm a hill of flesh and dust, pulsating like a glorious body of ridicule, and right when I'm about to cum, I think of death, I think of you, I think of life in foreign lands and nothing comes out, and back to the start: your blood, mine, my pain over yours. My grip can hardly clasp, my grip is more of a stroke, a revolting caress, a sin, a loss, a waste. 

Your eyes are beautiful, I'd spit twice in each.

I touch myself so rough to hurt to punish to make amends
I touch myself because I can, because your god is watching
I touch myself and say, with plattdeutschem accent
THE LAND IS SEPARATION
THE LAND IS SEPARATION

Tache

There's not much left by this time above deck for the sea to take away - unless you or me.

J. Conrad