Δόντια που φαίνονται καλά μέσα στη νύχτα
ξεγυμνωμένα άγρια τουφέκια των νοθρών πολεμιστών
οι σάρκες κρέμονται ανοιγμένες σα πορτάκια
-Δεν είχαμε επισκέπτες σήμερα.
Η ευτυχία πιο πρόσκαιρη απ’όλα εδώ γύρω
χτίζουμε θερμοκήπια και φως για να γλιτώσει
και πάλι σάπια το επόμενο πρωί
τη βρίσκω στο κατώι.
Οι τοίχοι είναι οι ίδιοι οι γνωστοί
της διχρωμίας διάδοχοι Ισκαριώτες
και το πρησμένο κεφάλι είναι κι αυτό
μια φτυσιά στο μάτι της ζωής.
Δόντια που φαίνονται καλά μέσα στη νύχτα
όπως βυθίζονται στο αίμα και στην πίκρα των ματιών
-Πάψε πια να κοιτάς συνέχεια έξω απ’την πόρτα
δε θα’ρθει κανείς σήμερα
ή αύριο ή ποτέ ξανά.
Μα εγώ κρεμιέμαι απ'το πλατύσκαλο
τα πόδια αγκιστρωμένα στο γρανίτη
κοιτάζοντας για σκόνη και γι'αγαπημένους εκβιαστές.