Στην αυλή είδα τον αδερφό σου 

ολόγιομο σα φρούτο εποχής

και να'χει φαβορίτες ως του κάτω γναθικού.

Θυμήθηκα τα χέρια της μάνας σου πρησμένα σα ζυμάρια

να βουλιάζουν στη λεκανίτσα, να παίζουν τα κολοκύθια σα να'τανε

τενόντια αντανακλαστικά. Τις τούφες που'βαζε χρυσές πίσω από κάτι

αυτιά που μοιάζανε με πρώιμα κογχύλια για ν'ακούει ο Wernicke

καλύτερα το φλοίσβο

το τιμόνι είχε κάψει απ'τον ήλιο

μα έξω φύσαγε μπουγάζι απ'τις λίμνες

ο δρόμος όλος άπλωνε φουρκέτα ισιάδι νεροφάγωμα γκρεμός

τι γλώσσα θα μιλάς, τι γλώσσα θα μιλώ, πώς θα'ναι

να σου πω, φεύγει κι έρχεται η πίστη μου κι εσύ:

-Ο Θεός είναι παλιός. Τώρα έχουμε κρασί

στην πρώτη δεξιά στην κυκλική, στη δεύτερη;

δε μπορώ να θυμηθώ, μα εδώ

ξεχνιέται κι η κλωτσιά των φρενικών

-Α - α. Α - α. Α - α. Πεθαίνω, γιατρέ.

-Δεν πεθαίνεις, σε σκοτώνει το Βέλος από πάνω.

-Την αλήθεια.

-Σε σκοτώνουμε ο επιμελητής κι εγώ. Και μοιάζεις να πεθαίνεις.

Στο πρακτικό θα γράψω πως σε δρέψαμε σαθρό.

Τελικά θα ζήσεις να λησμονήσεις. Δεν έχασε κανείς.

Πήρα στην τύχη τη σωστή.

Μια ακτή βρεμένη από νύχτα για νερό, αλάτι από αστέρια

τα χέρια μου πέφτουν μαζί μου μέσα

το κρύο τα κάνει να πονάνε, Αλτάιρ στο μέσο και στο κερκιδικό

παλάμες που είναι αμφιφανείς δεν είναι για να τις πάρεις σπίτι

με τέτοια κληρονομιά βιάστηκα να γνέψω της μάνας σου πως καταλαβαίνω.

Το βαρέλι σου ξεϊδρώνει στις ραφές του μέσα στην ήσυχη κουζίνα ένα χρόνο

και το κρασί ξυνίζει

επετειακό.

-Dein Ring tut mir weh.

Weder mit Fleiß je

nach der Südländer Geschmack

noch Zuneigung. Aus Zerstreutheit, aus Versehen

entsetzlicher Gewohnheit. Dank des Südwindes, der hier fast immer bläst

der Nieselregen geht parallel zum Boden nieder - nieder

ohne Wut, ohne Sehnsucht nachm Ort, laut und klar hör ich alles was du sagst

und kehr mit Fremden heim.

///

-

draußen feiern sie Pfingsten

in meinem Zimmer heißt es Schawuot

macht mir keinen Unterschied

Gott ist einer

-

Έσβησα τη μηχανή επειδή ήταν να περιμένω για πολύ. Κάποιος εμφανίστηκε στον καθρέφτη βιαστικός, κι έπειτα έχωσε τη μούρη του που μύριζε βούτυρο και μέλι και προβατόλαδο απ'το παράθυρο για να πει Κάνε το γύρο. Δεν είμαι βιαστικός σήμερα. Τότε είσαι κι εσύ σαν το νεκρό, και γέλασε κι έδειξε δόντια βρετανικά.

Μα πήγαινα δυο σπίτια ανατολικά. Δε με περίμενε κανείς.

There has fallen a splendid tear

from the passion-flower at the gate.

She is coming, my dove, my dear;

she is coming, my life, my fate.

Tennyson

στους πίνακες αποσυμπίεσης κρύβεται ένας πεθαμένος στο πεντάλεπτο

-

ο κάθε παραθάνατος δίνει εκατό ζωές

να γιατί κάποιος να παρακαλάει για τη θολούρα

-

περνώ τις μέρες μου μετρώντας τις σταγόνες

επάνω στην πλάτη σου ξαπλώνουν όλοι οι ωκεανοί με όλο τους το βάρος

κι έτσι δε σε ξεχνώ, κι έτσι δε με ξεχνάς. Άλλο το δέσιμο που κάνουνε τα λόγια, κι άλλο το αληθινό, εκείνο με το αίμα.

-

there's sin on every corner

pray when the time is right

-

το σημείο που ο βαλές τσακίζει είναι εκεί που τελειώνει η υπομονή

θέλω και γυρίζω στη σκατένια πόλη, κι ας μένει η αλήθεια κάποιου άλλου στο νησί.

Όταν σε δω, θα σε χτυπήσω.

-

immer dein- 

SEUFZ