The itch is calling again

HIV positive denials

you paid us good

fears emerge everywhere

among every course

and touch and exchange

the days of innocence

are gone down and out

distrust may I please borrow

your void?

this entire wagon

on my neck

doesn't turn around in time

very well

managed phantom terror

missing parts and parts and parts

I speak of

I don't speak of

anything

it's quiet and warm here. A melting half remaining bar of chocolate on the handbook. My feet sweat under the thousand blankets. Yellow glow drives around and exits from the holes. Stand up, button up. Stand up, button up. Hands out of the pockets. Stand up, button up. Most of this part spent in silence and hideousness, stand up, button up, it was expected.

Stand up

button up.

The broad days of pause.
Gin belch
narrow street beatings
my back
would burn against
that wall of anticipates.

The broad nights of ill.
Gin belch
quenching thirsts with
contaminated fingers
subcutaneous revolts
burn the sofas! they would yell
those broad nights of gap.

Comparison as seen in championships
the broad days of abuse
the broad days of abuse

the contracted silence, does this ever does this ever
exclaim no this silence belongs to a comatose sleeper
purely mine

a world of ants playing by magnetic immaculateness
might as well resign
as before this twitching star
stands a white substance absolute as never immobile frozen
yes a white substance that belongs to a devoted loss
mine

explosions of gallium truth in my head

oedema and an arrhythmia of spades hanging from each armpit. First person murder, first person hate. Concealed missing extremities under boiled white sheets. Do I want any do I want any no

no keep your arms and legs and kinds for yourself. I am a keen seeker.

Τα φανάρια περιμένουν ακόμα 

στην άκρη του δρόμου 

πάνω στα χρώματα 

αξεχώριστα νύχτες γαλάζιες λουσμένες στο κρύο 

πόδια ανεμώνες 

στο μαξιλάρι 

δίψα απ'τ'αλάτι

δεν πιστεύω πια σε σας. Χιλιάδες ώρες πέρασαν από τη μέρα που 

με δείραν στα χαρτιά. 

Τα χέρια της μαυριδερής με το περίεργο όνομα που τώρα δε θυμάμαι έγλειφαν κάθε πρόβλεψη. Επτά γράμματα, είπε με τη βραδυγλωσσία της σιχασιάς.

Δε συνθέτω πια

τι άδειασμα κι αυτό

σάματι περνώντας ο καιρός κάνει φιλανθρωπίες.

Από εκείνο το κοινωνικό απόγευμα στο σπίτι του λουλουδιού

τότε ήταν τουλίπα

καπνού

τώρα είναι γαρύφαλλο

απ'τα γαμήσια

έχουν περάσει αρκετές σκυλούδες απ'τη μαρκίζα. 

Οι γόπες στιβαγμένες σε ένα ζεμπρέ σταχτοδοχείο μέσα στο συρτάρι και 

τα Επτά γράμματα με τη βαθειά φωνή τραγουδούσανε επιτυχίες που σε όλους εκτός μου 

είχανε πετύχει.

Θερμοπληχτικό απόγευμα έφεγγε η υπολειμματική βουβή λιακάδα 

της σκατένιας πόλης μου όπως λέτε 

(μόνο εδώ έχει ζέστη μόνο εδώ βρέχει μόνο εδώ η ζωή ξοδεύεται)

θα είχε σίγουρα και κουνούπια στην πλαζ

είχε όντως κουνούπια στην πλαζ 

τρεις τέσσερις παραπάνω προβολές του μεγάλου ξενιτεμένου ζωγράφου τις είδα 

πίσω από τον κισσωμένο φράχτη όσο παίζανε στο θερινό σινεμά

στα πρώτα πρόθυρα του κοινού μικρού θανάτου.

Γυρνούσα σπίτι γεμάτος πέρα ως πέρα βουζούνια ροζ και κόκκινα που με φαγούριζαν μέχρι τα σπλάγχνα. 

Το επόμενο πρωί τα ξεχνούσα και οι προβολές μια τρεις τέσσερις παραπάνω ήταν μακρινές σαν ύπνου. Έφτασα καιρό μετά να το πάρω απόφαση να δω την ταινία που έπαιζε.

Δε μου άρεσε

ακουγόταν καλύτερη τότε κάτω απ'τον υγρό θόλο μέσα στα κουνούπια δίπλα στα τοξικά κύμματα.

Τα Επτά γράμματα τα ταχυδρόμησα

στο τέλος του τριμήνου

μουσκεμένοι φάκελοι δηλητηριάστηκαν όλες οι 

ταχυδρομικές αποστολές εκείνες τις ημέρες. 

Η πιο σφιχτή αγκαλιά που παρέλαβα ποτέ 

σε κάποια αδιάφορη πυλωτή ακουμπισμένη η πλάτη μου στον τοίχο φουλ ιδρώτας

γλίστρησα

το κεφάλι έσκασε στο κράσπεδο

και από τότε γυρνάω στις αρρώστιες

ο ιδρώτας δε στέγνωσε ποτέ

η αφοσίωση των ιοντικών δεσμών

η ένωση ενζύμου και υποστρώματος

Ευγενή αέρια; Ποια ευγενή αέρια

δεν πιστεύω πια

δε διψάω κιόλας

-

The teeth that grind

these stiff muscles

the flesh that crumbles

in this amazing mouth

Barrel shifters plow this fascia. Iron oxides float among the dimensions. They split towards the soil towards the air in between the friction ridges. Starved endometria supporting buildings and creations of art and terror. Ammonium nitrate behavioral explosions, returns to the previous state of importance -cannot withstand normality equations since from nourished to nourished meat we are all sharing veins and arteries of corresponding complexial madness. Worth a dismembered good hunger worth a torn thousand explanations why each minute dying for the sake of this partial linear progress bowing in front of the integral bitwise rotation of time and space and time and space and time and space and time and space and time and space and coxae turn to dust with this hold. Signals bleed and turn this bone to mud.

Blow the ultimate right

sit up patiently through this never ending awakening

spread the essential fluids on each ductile surface

ooze to prove your innocence

I've tasted many

they all were the same savory

you all were the same

repetition at all costs

repetition at all costs

repetition at all costs

repetition at all costs

repetition at all costs

repetition at all costs

repetition at all costs

repetition at all costs

repetition at all costs

repetition at all costs

repetition at all costs

repetition at all costs

repetition at all costs

repetition at all costs

repetition at all costs

repetition at all costs

hit me back