-

at sea the anchors hold us still

lie, the waters will move worlds around us while we stay

the waves bring in a piece from everywhere take away then

the sand burries itself

-

Dann hat der Exot mir gesagt:
willkommen, wir
haben dies das und jenes
jeden Tag bemühen wir uns um unsere Leben würdig zu machen
aber niemand besucht, niemand kommt mal an.
Daran dachte ich wir
nehmen dies das und jenes weg
jeden Tag bemühen wir uns um unsere Leben mehr zu leben
der Nebbich besucht, der Nebbich kommt mal immer an
aber der Hunger bleibt nicht still.

Ανεβαίνει κάθεται δίπλα μονολογεί μοτέρ σα μοναχός σε κάθε φανάρι ακούω το τρίξιμο τα έντερα τέρμα τεντωμένα πότε θα σπάσουνε τα ράμματα και θα μας μπουν στο μάτι
πότε θα σπάσουνε τα ράμματα και θα μας μπουν στο μάτι
πανέμορφη παγωνιά πανέμορφα λασπόνερα
η μόνη σκόνη που σηκώνεται είναι η αχλή της αναπνοής
οι άπλυτοι το χειμώνα ξεπλένονται ενώ η ζέστα μας μολύνει όλους
κι άλλες λυμφατικές φυσιογνωμίες δίπλα του κι απέναντι
ολισθαίνουν πάνω στον εαυτό τους γλοιώδεις καθώς είναι απ'τη φύση τους
κι εμείς αιματώδεις κατά τα Ιπποκρατικά αναρωτιόμαστε κάθε φορά που ανάγεται η χθεσινή γιορτή πότε θα σπάσουνε τα ράμματα και θα μας μπουν στο μάτι
κάπου στο βάθος κάπου παλιά το είχα ακούσει
όχι υπό τάση, όχι υπό τάση
τώρα θα ζούμε με το φόβο.

that so be black behind the page

especially leading the horde, chasing the prey

a belly full of life, no more than sticky mud

they stand on dirt, consume, inhale the same

and this and only this they contain, too

yes -when they bleed, it's black like that.

PBTT

shut your yap; observe

not like them reflecting themselves

instead of hearing the waves reflecting.