Η δυστυχία των γυναικών οικοδομείται τη στιγμή της άνθισης, εννοώ την παιδική ηλικία. Γιατί οι γυναίκες, το ξέρετε καλύτερα από μένα, δε φτάνουν ποτέ στην ευτυχία. Φτάνουν, ναι, σ'αυτό το απαραίτητο κουράγιο που χρειάζεται για να υποκρίνονται οτι είναι ευτυχισμένες, ποτέ στην ίδια την ευτυχία.
A glance of despair; she is made of the wrong material. There's a frighteningly oppressive natural mistake in her chromosomes. She keeps subsiding in silence.