Περί συγκινήσεων

En tus ojos de agua infinita

se bañan las estrellitas mamá

Agua de luz, agua de estrellas

Pachamama vienes del cielo

Limpia, limpia, limpia corazón, agua brillante

sana, sana, sana corazón, agua bendita

calma, calma, calma corazón, agua del cielo, mamá 

M. Molina

Θέα στο Κάττεγκατ καλοκαιρία βαρομετρικό στο θεό Σάββατο ευλογημένη αργία κοντεύοντας στην ακτή το κυματάκι ισχνό ίσα που γλείφει και μάτσα μάτσα οι τρίχινες φυκιάδες κυλιούνται πέρα δώθε εκεί ανάμεσα στα κίτρινα και στα πράσινα και τα τυρκουάζ ένα μεδουσάκι λίγο χτυπημένο στα τελευταία του από υποξία στα πολύ ρηχά, είπα

-Δες. Αγωνίζεται.

-Δώσ' μου το κουπί.

-Γιατί;

Της πέρασα το κουπί, το κάρφωσε στην άμμο, η καρίνα βρήκε στον πάτο, κρεμάστηκε από τα πλαϊνά έχωσε τα χέρια σαν κούπα στο χυλό της ζέστας μια χούφτα νερό μια χούφτα μεδουσάκι.

-Σπρώξε μας παρά μέσα.

Έσφιξα το κουπί δυο τρία αγκομαχητά η βάρκα έξυνε κάτω γύρισε πέρα δώθε και μας έσπρωξα πέρα από τον κυματοθραύστη. Έσκυψε στα πλωριά αντίθετα από μένα και ίσα που την άκουσα που είπε σιγανά Πήγαινε τώρα μικρό φιλαράκι, πήγαινε, μην κάνεις χαζά.

☙

Βλέπω τα μέσα σου στο βλέμμα σου

τα ακούω στη φωνή σου

στο θνητό περαστικό σου σώμα κάτω από το ανθρωπινό σου δέρμα

διαλυμένα στο κοινό σου αίμα 

όπως το αλάτι στο νερό κολυμπάνε τα αστέρια όλου του κόσμου

αιωρείται φως

σπάνιο, σπάνιο πλάσμα

σπάνιο, σπάνιο πλάσμα

☙