Γιὰ κάποιο γέρο ποὺ ἀγαπάει μ᾿ ἀνάστροφην ἀγάπη

 

στον Ν.

πνιγμός υποτροπιάζων ανάμεσα στο ένα και το άλλο κύμα

καβάλα σε κόκκους αλατιού

από ακτή σε ακτή

έχουμε ονειρευτεί τους θανάτους μας

τίποτα δεν είναι καινούριο

αφρός της λύσσας στο στόμα

μια τολύπη αίμα στη θάλασσα

γύρω απ'τις κοίτες των νυχιών από τα σύνορα των βλεφάρων στις γωνίες των χειλιών

γλυφά νερά, σκόνη μεσημεριού, σπάνια σοροκάδα

το νερό φτιάχνει απέραντες ρυτίδες στα Λονγκ Φόρτυς

και το πετρέλαιο από κάτω είναι σκιές μέσα στη νύχτα

το κυνήγι της δυστυχίας

η αιώνια πλεύση