Το σκάψιμο μέρα νύχτα το σκάψιμο του λάκκου
κάποιος σκαρφίστηκε την αιώνια τιμωρία μετά την ισόβια δοκιμή
κι οι απελπισμένοι τρώνε τη μούφα γενιές τώρα
σκολιωτική πλάτη ψηλοκάβαλος κώλος λεπτός
κακοποιημένος λαιμός τρίγωνα αυτιά χορολαβές
χορεύεις; -Χορεύω
στην κρεμάλα μόλις το βάλει στα πόδια το σκαμνί
η πιο ένδοξη ώρα σου ίσως είναι αυτή
τα μετέπειτα λεκές στο χαλί σακί με φερμουάρ
κουβάς στην υπόγα έξη ώρες με το φυσερό και μετά
ψυγείο και μετά εις χουν κι οι σκηνές παίζουν σ'επανάληψη
σε όλες όλες όλες όλες όλες τις τηλεοράσεις
το σκάψιμο μέρα νύχτα το σκάψιμο του λάκκου
το S1-S2 και οι δώδεκα αναπνοές σου το λεπτό
η καημένη σου καρδιά τα καημένα σου πνευμόνια
και αυτά τα καημένα σου μαλλιά κι ο καημένος σου γιακάς
μη χολοσκάς. Το πένθος σπάνια επιμένει, κι αν αυτό συμβεί
το πολύ πολύ να κρατήσει λίγο, ας πούμε μια ζωή.