Θυγάτηρ σύζυγος μήτηρ πατρίς

¿Sabes de donde vienes? Una sílaba viajó de los labios de tu madre a los de tu padre, así llegaste a este mundo. 

ΘΥΓΑΤΗΡ

Σφίξε με στην αγκαλιά σου άσε με ν'ακουμπήσω το αυτί μου στην καρδιά σου

εσύ κοίτα μπροστά πάτα γερά στην ξένη γη

τα στρόγγυλα χρόνια της ερημιάς σου η παρένθετη ζωή σου το ασήμαντό της τέλος

η αδυναμία σου στα μάτια πανάκριβα πανάρχαια τοπάζια

σ'αγγίζω και σε πιάνω να πεθαίνεις

πάρε τα αργά δάκρυα και άλειψε τα χείλη σου

κράτα το μαλακό ροδάκινο κορμί πρώτα απαλά κι έπειτα λιώσ'το

το ζουμί που θα σε βρέξει είναι γλυκό και μοσχοβολάει σαν καλοκαίρι

πάρε ό,τι έχω.

ΣΥΖΥΓΟΣ

Απόσταγμα Δαμασκού στα λεπτά σου χέρια στάλες μεγάλες και μαργαριταρένιες

σαν τις πρώτες σταγόνες της πρώτης μπόρας

με το πλύμα της ψυχής μου στο στόμα στην κοιλιά σου

σε βαφτίζω γυναίκα μου για πάντα και σε παίρνω

από τρεις μικρές πληγές πίνω όλη σου τη ζωή γουλιά γουλιά

κι όσο πεθαίνεις θα πεθαίνω για σένα.

ΜΗΤΗΡ ΠΑΤΡΙΣ

Από τη σκόνη της Συρίας σκιές της ιστορίας έφτιαξαν τον άντρα

αγνό με ώμους δυνατούς και αφοσιωμένους πιστόν σ'αυτήν και το Ισλάμ

και από το κύμα εκείνο το βουβό το αιγαιοπελαγίτικο στο τέλειωμα των μελτεμιών

γεννήθηκε με αίμα απ'το δάχτυλο της μοδίστρας στην περίτεχνη δαντέλα της Ελλάδας η γυναίκα

το λάδι το κρασί το αλάτι της ζωής

και

βουλιάζοντας οι δυο τους έφτιαξαν εσένα

καμάρι της ορεινής Χαλκιδικής

σε φιλώ

σε νοσταλγώ

σου υπόσχομαι

άλλη δε μ'έχει πονέσει έτσι.