The spells are facing the flesh

the spells are facing the flesh

no place else but in

the spells are facing the flesh

the spells are facing the flesh

no face else but this

what will become of standard stead

what will become of standard stead

I wouldn't know yet guess

slide myself from hint to hint

slide myself from hint to hint

has your mouth ever craved excite

drool and touch over your skin

drool and touch over your skin

as it will soon transform in matter

and break apart under my limbs.

Η γυαλάδα στο μάτι το χνώτο της σούρας

η σκνίπα στο τζάμι ο λεκές στο χαλί

οι διεστραμμένοι φαλακροί παρελαύνουν με τις γλώσσες κρεμασμένες έξω

ο λαός επικροτεί ικανοποιημένος

τα διψασμένα στόματα διψασμένα γι'αρρώστεια

ψάχνουν σπάνιους τύπους πόνου

ο κοινός δεν έχει πια την ίδια χάρη

ο κοινός δεν έχει πια αρκετό πρόσωπο.

Ένας προς ένας στο χώμα ώσπου όλοι ανακυκλωμένοι

θα σπεύδουμε χωρίς περιστροφές για τη λίπανση του εδάφους

οι γλυκείς θεραπευτές είναι απατεώνες εξόν

αυτών με την αηδία έκδηλη την ώρα που σ'αγγίζουν

κι αυτοί κανείς κανείς κανείς κανείς δεν αρκείται στην προσβολή

του παραπαίοντος σώματος ενός αχάριστου ξένου μα ψάχνουν

σπάνιους τύπους πόνου

ο κοινός δεν έχει πια την ίδια ομορφιά

ο κοινός δεν έχει πια αρκετό πρόσωπο.

Τώρα ανάσκελα ο σιωπηρός πιστός με το γουναρικό του απλωμένο κείται νεκρός

ευγενικά σκοτωμένος απ'τους σωτήρες του

τα διψασμένα στόματα διψασμένα γι'αρρώστεια

φωνάζουν το θάνατο που'ρχεται

'Σας θυμάμαι καλά! Όλους. Κι ας νομίζατε λάθος

εγώ ξαφνικά πάσχω από κάτι αδιανόητο.'

Οι αθώοι εργάτες άσπροι στη θέα του πυρετού

τα διψασμένα στόματα πεινασμένα για πόνο

αρπάζονται απ'τα παραβάν γκρεμίζουν τους τρόπους,

τα θύματα που δε μας ενδιαφέρουν κοιτιώνται μεταξύ τους και ντρέπονται.

There's a new land in the mirror

there's a new Torah in the pages

that's something I never heard before

that's something I now only get to see

oh wait,

it's me and mine

oh wait,

it's me and mine.

Ναι η ταλάντωση του βλεφάρου σε κάθε πετάρισμα μασάει τη συνέχεια της παρακολούθησης καθώς τη μολύνει με κλωστές άπειρης βαρύτητας. Και η ταλάντωση του βλεφάρου σε κάθε πετάρισμα λιπαίνει τον κερατοειδή. Αυτά κάνουν τις παραστάσεις και τα πράγματα να κυλάνε μπροστά απ'τα μάτια ακαριαία και σπασμωδικά ακριβώς τόσο ώστε το βράδυ να σε βρίσκει με πονοκέφαλο κι εξαντλημένο, κι όσο πιο πολλά κι όσο πιο γρήγορα κυλάνε αστράφτουν περισσότερο και τόσο το βράδυ σε βρίσκει με πονοκέφαλο κι εξαντλημένο με το λαιμό ξερό να μην ξέρεις τι να πεις. Μέσα στο κεφάλι τα κομμάτια ενδοεπικοινωνούν διακριτικά, κανένα δε μένει ανενημέρωτο για το φορτίο της ημέρας. Η θεία μπροστά στο πέτασμα μ'ενημερώνει τώρα πώς αυτά που με πληροφορούν τα αισθητήρια όργανά μου είναι αλλιώτικα και μου κατηγορεί την υψηλή ενδοεπικοινωνία. Ένας θεατρίνος συνάδελφος τη σιγοντάρει, απορώντας σε λογική βάση και παράλογο υπόβαθρο επί των ισχυρισμών της θείας, η θεία απαντά επαινώντας την έκτακτη ερώτηση. Εκχωρώ μια ανοχή σ'αυτήν και στον αφανή ήρωα του δράματος, σε λίγο έτσι κι αλλιώς θα μ'έχει πάρει ο ύπνος στην καρέκλα με το σαγόνι κολλημένο στο στήθος. Παραπέρα μερικές γυναίκες πίνουν το αίμα εθελοντών για να σώσουν το περιεχόμενό τους και όχι το σαρκίο όπως διδάσκει ο ένας και ο άλλος απεσταλμένος του εκάστοτε θεού. Τελικά η δηλητηρίαση δεν αργεί να φτάσει και το πάτωμα γίνεται Βατερλώ από ξεχειλωμένες σακούλες με διαφανή υποκίτρινα ή κόκκινα υπολείμματα. Αυτά όλα θα τ'αφήσουμε πίσω μας όπως τα φανάρια που κροταλλίζουν με την πρώτη αναλαμπή το τρέμουλο του νεύρου ο ρόγχος των μηχανών το αίμα ΤΟ ΑΙΜΑ που κολλάει όπου βρεθεί και απ'την άλλη  ΤΟ ΛΑΔΙ που δε σταματάει ποτέ εξόν άμα το κάψεις. Θ'ανοίξω το στόμα και θα στουμπώσω μέσα ό,τι σκουπιδαριό μαζεύτηκε σε κάθε γωνία επί της οδού Σινώπης κι όλα θα πάνε κάτω με ένα υπέροχο ζεστό ρόφημα μια νύχτα πριν το νόμιμο ύπνο στο κρεβάτι με το σαγόνι ακουμπισμένο στο μαξιλαράκι. Ναι λοιπόν η ταλάντωση του βλεφάρου σε κάθε πετάρισμα παρεμβάλλεται στην πλήρη αντίληψη της πραγματωμένης αλήθειας, μα τι σημασία έχει αφού το βράδυ σε βρίσκει πάλι κοιμισμένο

ε παλιόπουστα;

our ghosts may forever turn in monsters

but we will not once break free from our stone-made bonds