Όσο υπάρχει κάποιος να δουλεύει το φτυάρι επί γης ειρήνη
ένας μόνιμος θόρυβος στα μάτια, κλειστά ανοιχτά δεν έχει σημασία
βλέπω τον πονοκέφαλό μου από την περασμένη Πέμπτη
πίσω στην πόλη με το σκουπιδομάνι πίσω στο συρφετό
όσο υπάρχει κάποιος να δουλεύει το φτυάρι επί γης ειρήνη
η διευθύντρια και ο τροφαντός της κώλος στο εικονικό παράθυρο
στη μεγάλη οθόνη της πρωινής ενημέρωσης κόμμωση και σκουλαρίκια
όλα θολά πίσω απ'τις μάσκες και μέσα απ'τα γυαλιά
όσο υπάρχει κάποιος να δουλεύει το φτυάρι επί γης ειρήνη
η γκαστρωμένη πασπατεύει την κοιλιά της η λεχώνα τα βυζιά της
ο κόσμος καίγεται και το μουνί ράστα και περμανάν
αλλά εγώ εκεί το φτυάρι και το λάκκο
και κάπου εκεί στο μαύρο χώμα
η πόρτα ανοιχτή
τη βλέπω και τυφλός.