Κύκλοι του Μιλάνκοβιτς

Μετά τη φωτιά σηκώθηκε η στάχτη

τα πόδια μέσα σε μάλλινες μπότες σαν γριά 

απ'τα Μπίτολα. Και όλα έγιναν χειμωνιάτικο

απόγευμα σε χωριά που καίνε κωκ.

Στο κελί ξυπνάει μια ζέστη τροπική

η τρύπα για παράθυρο κρατάει τα μυστικά αλλά

αν φέρεις το περίεργο μάτι κοντά στο τζάμι

θα τη δεις

αμέθυστοι σε κάθε κανθό, βροχή στην αλυκή

και γύρω απ'τη μέση της οι κύκλοι του Μιλάνκοβιτς.