Αναρτήσεις
04/2022
Ο γέρος της Ν. θα βγει στη σύνταξη με οχτώ κατοστάρικα το μήνα και ένα διχίλιαρο εφάπαξ μετά από σαράντα χρόνια υπηρετώντας την ορθοπεδική. Μιλάνε στο τηλέφωνο και της λέει πώς θα κάνει γιορτή με κρασιά και τσίπουρα και να κατέβει να τα πιούνε παρέα γιατί το τσίπουρο δεν έχει γεύση αν δεν είναι αυτή εκεί. Είναι χαρούμενος που δε θα ξανασχοληθεί με τριμμένα ισχία και σάπια γόνατα, δε θέλει να τα ξαναδεί, τώρα είναι ώρα ν'αφοσιωθεί εξ ολοκλήρου στη βουκολική ζωή.
Ξαπλώνω στο πάτωμα για να ισιώσω την πλάτη που κάνει κρακ κρουκ. Η Ν. ανάσκελη στον καναπέ. Η λάμπα υδρόγειος κάηκε και τώρα έχουμε μόνο το φως από το λιβανέζικο κατασκεύασμα με τα μικρά κομμάτια γυαλιού που είναι φτιαγμένα σαν μπάλες και το σαλονάκι είναι σαν μπιστρώ.
-Εκεί οδηγούν σαράντα χρόνια που έσπαγε τη μέση του στα χειρουργεία. Οχτώ κατοστάρικα.
-Τον γάμησε η ενοποίηση των ταμείων.
-Αν ήμουν στη θέση του θα μου'ριχνα με την καραμπίνα.
-Λοιπόν πριγκηπάκο, αυτή είναι η στάση του χαμένου. Ποιον εξυπηρετεί να σου ρίξεις μια μες στο στόμα στη μπανιέρα; Το κάνεις, εγώ πρέπει να καθαρίσω τα λιαλιά απ'το μπάνιο, και οι καριόληδες γλυτώνουν από το να σου σκάνε το οχτακοσάρικο για τα επόμενα τριάντα χρόνια. Όχι, δεν κατάλαβες. Αν έχει φτάσει εκεί το ζήτημα, και πρέπει σώνει και καλά να με ξεκάνω επειδή όλα είναι κοροϊδία, θα ζευτώ νιτρογλυκερίνες και θα πάω στην κωλοβουλή να τους γαμήσω φεύγοντας.
