היפה בנשים

Είναι η ώρα αυτή η μυστική

το φως ψιλό ψιλό τριμμένο

κε σοσανά μπεΐν αχοχίμ

κεν ραγιατί

μάτια στα φτερά της πεταλούδας

σκιά μεσογειακή στους κόγχους

αγιόκλημα και χώμα

πένα οστού χορδές του ταμπουρά

καρπός καρπός σφυγμός 

σφυγμός και τύμπανο 

μόνο σύνορο η ακτή

αίματα μπερδεμένα

οι δώδεκα φυλές οι δώδεκα πληγές του Ισραήλ.

//

Τα χρόνια χιλιάδες χρόνια τ'ακούει κανείς στην προφορά, 

τα χρόνια χιλιάδες χρόνια τ'ακούει στην κάθε εισπνοή, στην κάθε εκπνοή, 

ιστορία σκαλί και ο ήλιος ανελέητος

από τη μάνα στον πόνο και από τον πόνο σε σένα, σε μένα

οι άντρες ασήμαντοι πατεράδες και γιοι

η πίστη πληρώνεται έτσι και μόνο: δια πυρός 

και σιδήρου, το όνομα είναι γραμμένο στα χείλη

στα δόντια, στο δέρμα, στα νύχια, η καταγωγή

κόμποι σε ένα υφαντό από δροσιά

είναι η ώρα αυτή η μυστική

το τριημιτόνιο της νύχτας

η άμμος χορεύει

το φως

κε σοσανά μπεΐν αχοχίμ

κεν ραγιατί

///

Σ'ακούω που κυλάς απ'τα ισπανικά στα ελληνικά στα εβραϊκά μονοκοντυλιά και το δέος μου δεν παλιώνει, είναι λες και το λαρύγγι σου ράφτηκε από σεφαραδίτα ράφτρα, πάμε ξανά, οι εβραίες όταν είναι όμορφες είναι αδύνατο να τις αντισταθείς, στέκονται στην κόψη μιας λάμας παράξενης, απ'τη μια πέτρα και από την άλλη λάδι. Ναι, στις γλώσσες του βορρά επιμένει η παιχνιδιάρα προφορά σου, όπως επιμένει η στέγνα μου στις γλώσσες τις δικές σου, όλα έχουν το τίμημα, όταν σε διαβάζω βλέπω το γερμανισμό σου σαν στοιχεία ανάμεσα στα στοιχεία, όταν σε σκέφτομαι ακούω το αηδόνι στο Σταυρό ένα βράδυ μαγιάτικο, Σιρ Χασσιρίμ των φαντασμάτων.

מים רבים לא יוכלו לכבות 

את האהבה