Αχαρτογράφητες ακτές

Πλύμα αρμύρας πρωινό

πέπλα που μυρίζουνε κλεισούρα στ'ανοιχτά

το μόνο που ακούγεται είναι το μικρό τρίξιμο της βάρκας που αιωρείται εδώ και πουθενά 

μια κεχριμπαρένια γλύκα ξημερώνει

έχω χαθεί

-

σβήνω απ'το χάρτη καθώς λιώνει στο νερό

προσεύχομαι ξανά

όπως τότε έτσι τώρα

ανθεκτική ανίατη απελπισία

και ο χρόνιος πυρετός της ερημιάς

αίμα δηλητήριο αίμα φαρμακωμένο και πικρό

απόσταγμα δάκρυ δάκρυ μια μυστήρια δροσιά

στα πλατιά φύκια που επιπλέουν ακίνητα στην άπνοια

μια πνιγμονή βραδεία και υπομονετική

ένας θάνατος κρυφός

-

το νερό ρηχαίνει και ρηχαίνει

και ζεσταίνει και ζεσταίνει

οι πρώτες πέτρες οι πρώτες καλαμιές

η λάσπη που ξύνει την καρίνα

αχαρτογράφητες ακτές

μες απ'το μυωπικό θάμβος της αυγής

αναδύεται το όπιο σαν αντικατοπτρισμός

τα μαλλιά περικοκλάδες υδρόβιου κισσού

Θεέ μου, έχω χαθεί

-

F32 επί F33

η σύνοψίς μου και

οι συντεταγμένες

ο χρόνιος πυρετός της ερημιάς