Συνεντευξιαζόμενος

-

κοιμισμένος ξυπνητός σαν το κουνέλι τα βήτα κύματα είναι για ν'απορείς

εσύ όταν ονειρεύεσαι πώς; κυλάει απ'τα χείλη σου σιρόπι ρεβανιού

μονταρισμένο σε κάποια απ'τις λίγες γνωστές μου γειτονιές σε κάποια

απ'τις λίγες γνωστές μου παραεκκλησιαστικές γυναικείες τσαγιερί

-

το πρώτο πικρό σάλιο του πρωιού σε θεραπεύει έλεγε χθες στο ράδιο

κι η φωνή ενώθηκε εσύ όταν ονειρεύεσαι πώς; σπασμένη και βαριά

τα βλέφαρα συγκολλημένα απ'τη λήμη οι επιπεφυκότες γυαλιστεροί ξεκουρασμένοι

το κεφάλι μου βαρύ: ο ύπνος των μικρών ωρών

-

το γιασεμί που βγαίνει απ'το σώμα σου ο κέδρος απ'τα ξύλα

το κακόχρονο θέρος η πρώιμη πείνα τα φώτα που αστράφτανε στην περιφέρεια

οι στάλες η διάχυση οι λευκοί τοίχοι το χλιαρό πάτωμα η λάσπη στις λακκούβες

η αφή της μαλακιάς σου παλάμης κάτω απ'τις ράγες των δαχτύλων μου

-

εσύ όταν ονειρεύεσαι πώς; παραμιλώ. Έπινα μια τσάι μια ξέπλενα το κουλουράκι

ταραγμένος με τη γλύκα που βγήκε απ'το στόμα σου το νου μου

ένα εικοσάλεπτο κι η προέκταση της υπνικής ευτυχίας ρουφιέται

χωρίς κανένα θόρυβο, μες στο σημείο κηλαϊδίτη.

-