© 2008 - 2017


-

Archiv

Blogger news

Blogger templates

 

+

Umblättern

Kategorien

 

Νόσος του Pompe

(επίσκεψη στη Νεογνολογική)

Φασκιωμένος με πόσες στρώσεις πράσινα ένα αειθαλές τροπικό μεσημέρι
η μαθητευόμενη αδερφή έδεσε όμορφα τον ιματισμό
σε κάθε πλάτη που είναι έτοιμη να σκάσει και σε μια καχεκτική

προσεχτικά αραδιασμένο στο τραπέζι με γενναία καλωδίωση
ένα απόχτημα πολύ μακριά από τη γεννησή του, τα νύχια του
απ'το ύψος μου δεν τα βλέπω καν μας χωρίζει μια αποφασιστική λαβή
για να βρεθεί ένας στη φυλακή κι ένας

κάτω απ'το νυχτικό του ιδρώτα με πιάνει εύφορο ρίγος
απλώνει φτώχεια πίσω απ'τη μάσκα αδειάζουν οι παλμοί
σκοτώματα μου κλέβουνε το φως
το χώμα απ'το χαράκωμα που θάβεται εντός μου

κι αυτού παραπαίει ανάμεσα σε κλεισμένες κάστες
μια προσβολή στην αλαχά
βήχω θολώνουν τα γυαλιά κι αφρίζει ένα κρυφό
πνευμονικό οίδημα στις κόρες του Κηφέα

δίνουν με θετικές πιέσεις λες και θα καρπωθεί η στείρα αιμοσφαιρίνη
μαζί με το αορτικό τόξο που πλέει εγκυστωμένο σ'ένα χρυσό ζουμί
θα'χουμε να κυνηγάμε και τους ανθισμένους πνευμοθώρακες
κάτι στο στέρνο μου δε στέκεται καλά

το τελευταίο που κοιτώ η λάμπα τρώει τον ίκτερο
όπως ο ήλιος την πρωινή ομίχλη, πριν να ριχτώ στο παραλήρημα
έπειτα στάθηκα κομψός με καθαρή ματιά
απέναντι σ'έναν άντρα που έτρεμε από θυμό

στο υπόγειο κουμπώνουνε τώρα την απόφαση του ετοιμοθανάτου
ως πάνω πάνω στο γιακά ο λαιμός μου ακόμα αχνίζει ζωντανός
χωρίς τον ηρωισμό του νομοθέτη και την ανθρωπιά του Γαληνού

μένει ακριβός ο πυρετός του ισοφλουρανίου
τα φλέματα που ξακρίζουνε στο στόμα έχουνε γεύση
από φρούτο των Ινδιών, η ηχώ απ'τα τεντζερικά στο άδειο χειρουργείο
γλώσσα της συμφοράς που γλείφει τις πληγές.

Arletta, einen schönen Gruß an Gesine

Βγαλμένη από τους άτλαντες σελίδα λιωμένης πορσελάνης το σταγμένο βαμβάκι με νερό είναι μια άλλη προβολή του μυρωμένου λινού για να της καθαρίσουμε τα πόδια τα χέρια και το στέρνο σαν ευνούχοι ο νοσοκόμος που'χει σαφρακιάσει σφίγγει το στόμα από σεβασμό στον αυτοκράτορα στρέφεται το τρίγωνο του Einthoven δέκα μοίρες δεξιά με το ρολόι η μελάνη σινική όπως της πρέπει θα γράψει πενήντα πέντε σφύξεις στο λεπτό σε χρυσωμένο πάπυρο από τους καλογδαρμένους σφαγιασθέντες των συνόρων κι όλα τα άλλα λάτρα του αθλητή. Τα άκρα της γερμανικά σε ανάπαυση στο σώμα καθαρά της πρότυπης γενιάς πλυμένα ως κι από τη συστολή τους κι όλη της σαν κάτω από ένα στρώμα της λεπτής δίκην πνοής οστεοτόμου σκόνης στο υπόλευκο της άμμου του νησιού. Μικρές αδιόρατες φακίδες σκοτεινιάζουν σαν ξένο χώμα σε οπισθόφωτο σεντόνι ποιος ξέρει από τους ακριβοντυμένους του ανακτόρου της ποιοι πολεμιστές δρέπουν τους εαυτούς τους και ποιοι ευνούχοι τους εχθρούς όσο αυτή βραδυκαρδεί απ'τη σωστή ζωή της άλλο τόσο κι εγώ από τον αδρενεργικό αποκλεισμό περήφανα εγκρατής με τον φαρμακολογικό συντηρητισμό μου. Άλλο ένα δάχτυλο απ'το κατώφλι του εξεταστηρίου κι ο νόμος του συζύγου είναι πετούμενο του εσπέρου στα τηλεφωνοσύρματα, με νωθρή ψυχή προδίδω τον όρκο και τα χρίσματα μαστιγωμένος στην ιεραρχική υποταγή. Arletta, einen schönen Gruß an Gesine. Manchmal gedenk ich euch.

Opposé

Par derriere chez ma tante
il y a un bois joli
et le rossignol y chante
et le jour et la nuit

que donneriez vous, belle
qui l'amenerait ici?
Je donnerais Québec
Sorel et Saint Denis.

Kipling