When the silk dresses foam on the screen,

her honey tears glue her hair on the sides of her face

it crushes my knees

x

when she tauts the belt around my

I lose the sight of her and drip

it hurts her more than when

x

he does it better with bare hands

the innocent glimpse at what has been

pairs of eyes pairs of words

=

they're loving a lost bet

so I try to be sorry. I'm never

shuffling the cards, hoping our luck would turn

it never

eh

Die Fenster strahlen Kälte aus
seine Hände dunsten wenn er rausgeht. Klar kann ich nicht sehen, aber er ist noch derselbe, gelobt sei Gott.

Stael lebt in einer inneren Welt der Ehre. Das ist deutsch und nicht russisch.

R. Kassner

Το στόμα μου πληγιάζει δυο βδομάδες τη φορά, μέσα στο σάρκινο σκοτάδι δε φαίνονται εύκολα τα έλκη μα μπορείς πάντα να τα πιάσεις με τη γλώσσα. Η κιρκάδια αλλαγή ρίχνει μια βαρδουλιά την ώρα που χαράζει κι αρκεί για το ξύπνημα της νέας εποχής. Το εγερτήριο είναι πέρασμα, το ρεύμα απ'το νερό, η λάμα από το αίμα

η προσευχή υστερική και λίγη. Δε βρίσκω τα γυαλιά μα ο κυνισμός του Ταλμούδ διαβάζεται κι απ'τους συμβλεφαρικούς, δεν έχω να με δικαιολογήσω.

Κάποτε μια αμαρτία ροδινή μ'έβλεπε με οξεία παρθενία 

η ηθική* σα χέλι βρήκε λαβή να της γλιστρήσει

βρώμικες ταχτικές κι ένας αόρατος ιππέας 

καβάλα ανάμεσα σε πόδια ανίδωτου μαρμάρου τουρκικού

αν ήταν ποτέ δυνατό να χύνει το αβλεπές

ολόκεντρα στο σώμα των αρχαίων πετρωμάτων.

*σε τα-μας

Τα φώτα των αραιών σπιτιών σκεδάζονται και μοιάζουν

με ανοιχτές βεντάλιες στην ομίχλη

απ'το βάθος έρχεται αλμυρό σκοτάδι

η λάσπη που χωνεύει βρίσκει στην άπνοια και κρεμιέται

πάνω απ'όλα το νησί

σαν τα ρούχα μου να ποτίζονται απ'την ερημιά

κι όλο μου φαίνονται βρεγμένα κι όλο δε στεγνώνουνε ποτέ

σαν οι ρόδες να κυλάνε ζεστές και μαστιχένιες

στα πλαϊνά του δρόμου

όλες μου οι βόλτες είναι βαμμένες με θανάτους που προσμέναμε

μισοδούλια, με τις αμαρτίες ασυγχώρητες, τρεις ώρες κάτω

τρεις πάνω για να συλλογιστώ

πώς καραδοκούνε κι άλλοι, κι άλλοι, κι άλλοι

πώς με βλέπεις μες απ'τη θάλπη των ζυγωματικών σου

μισόν εδώ, μισόν εκεί κι όλον χωμένο στη χασούρα

τα πράγματα δεν είναι παρά ψευδαισθητικά

τώρα που βρέθηκε και το νησί, πάνω απ'όλα το νησί, περίκλειστο

κι η θάλασσα έπαψε να παρηγορεί

was im Kopf geht wieder schief

egal

THE LAND IS SEPARATION